Werken de regels tegen elkaar in?

Een familie (vader, moeder en kinderen van 1, 2 en 11 jaar) doet een beroep op de gemeente voor daklozenopvang en een bijstandsuitkering. Vader heeft de Nederlandse nationaliteit en moeder de Poolse. Medewerkers van het daklozenloket vragen aan de moeder of zij kan terugkeren naar Polen. De gemeente verleent een bijstandsuitkering aan de vader. En verleent de opvang, voor ruim een jaar. De gemeente schrijft aan het gezin dat de moeder geen verblijfstitel heeft met recht op bijstand. Het gezin verblijft ruim een jaar in de daklozen opvang, wat betekent dat zij meerdere keren per maand moeten verhuizen, en verhuist dan (1 april 2019) naar een (kleine) gemeente in de provincie Groningen. In november 2020 beslist de IND dat de moeder rechtmatig verblijf heeft. Daardoor doet de gemeente een nabetaling van bijna € 2000 over de periode dat het gezin in de opvang verbleef. Dit leidt weer tot een navordering van de Belastingdienst. Het gezin begrijpt de navordering niet en denkt dat zij op een zwarte lijst staat. Het gezin dient een klacht in bij de ombudsman over de navordering. Ook voelt het gezin zich als fraudeur behandeld door de houding van het daklozenloket en de weigering om aan moeder een uitkering te verstrekken. Zij willen schadevergoeding omdat zij ongeveer € 28.000 schuld hebben gekregen. De navordering van de Belastingdienst blijkt juist te zijn. De gemeente betaalt deze navordering voor het gezin. De ombudsman legt de klacht voor aan de gemeente.